Bunkers, kraters en restanten van loopgraven: in Palingbeek bleef het oorlogslandschap plaatselijk nog gaaf.
Tijdens de oorlogsjaren 1914-1918 kwam Palingbeek in de frontlinie te liggen. De Engelsen verdedigden een strategische gordel rond Ieper, Ypres Salient genoemd. De kanaalsleuf van Palingbeek werd doorsneden door deze linie. Het kasteel van Palingbeek 'The White Chateau' was lange tijd een Duitse basis.
Het hoogste punt van Palingbeek was bij de Britten gekend als 'The Bluff', de Duitsers noemden het 'Die grosse Bastion'. Rond the Bluff en in het Molenbos werd een meer open zone in het bos gecreëerd. Ze laat de kraters beter zien en duidt het niemandsland aan dat tussen de Duitse en Engelse loopgraven lag.
In het domeingedeelte 'de Vierlingen' ligt een langgerekte hoogte, 'Caterpillar' genoemd en aan de overkant van de spoorlijn ligt de 'Hill 60'. Bij de Caterpillar is er een krater geslagen van 110 meter omtrek en 30 meter diep; aan de overkant van de spoorweg, op Hill 60 heeft de krater een omtrek van 80 meter en een diepte van 20 meter
Zes oorlogskerkhoven van het Commonwealth getuigen van de verbeten strijd van toen.
Hill 60 en Palingbeek vormen instappunt Zuid van de Zuidelijke Ieperboog.