Groene assen zijn voormalige spoorwegbeddingen. Net als de treinen vroeger, zorgen ze nu voor verbinding en voeren ze jou langs landschappen, dorpen, bezienswaardigheden... Vanaf 2008 kocht de Provincie West-Vlaanderen deze verlaten spoorwegbeddingen en vormde ze om tot ecologisch waardevolle, recreatieve verbindingen.
De Provincie West-Vlaanderen beheert nu 9 groene assen, goed voor 110 km.
Groene assen zijn in eerste instantie (langgerekte) stukken natuur. Niet alleen mensen, maar ook flora en fauna moeten zich kunnen verplaatsen om te overleven. Het is belangrijk om de weinige stukjes natuur die we hebben in Vlaanderen zo veel mogelijk te verbinden. De groene assen zijn zo één van de instrumenten in natuurbehoud- en ontwikkeling.
Sommige stukken berm vormen waardevolle natuur op zich. In ons ecologisch groenbeheer zorgen we ervoor dat deze stukjes behouden blijven. Op andere plaatsen doen we aan natuurontwikkeling bij voorbeeld door het bevorderen van bloemrijke bermen (zie verder onder ‘maaien bermen’), aanleg van poelen, ontharden en herstellen van een natuurlijke bedding van beken langs de assen enz.
Kijk niet alleen vooruit, kijk ook wat er langs de assen opduikt: op de groene assen valt heel wat te beleven. Je vindt toegang tot natuurgebieden, historische sites, spoorwegrelicten, bunkers, kunst …
Recreatief van a naar b?
Anders dan een lusvormige route die aankomt waar je begon, kan je de assen gebruiken om aan te sluiten op fiets- en wandelknooppunten, mountainbike-routes, ruiterroutes enz. Je kan via de vele kruisingen op de as waar je wil, en ze opnieuw verlaten om je zelf gekozen pad te vervolgen. Natuurlijk kan je ook gewoon de groene as heen en terug afgaan.
Functioneel van a naar b!
Ook studenten gebruiken deze veilige, autovrije routes om naar school te fietsen, werknemers voor hun woon-werkverkeer … Dit functioneel verkeer is er vooral in de buurt van woonkernen of bedrijventerreinen, firma’s of ook ziekenhuizen.
Omdat voor ons de veiligheid van de gebruikers primeert, richten we de stukken met veel functioneel verkeer anders in (zie verder onder verharding en verlichting).
Deze drie aspecten ‘ecologisch waardevol, recreatief en verbinding’ beïnvloeden onze beleidskeuzes bij de inrichting en het onderhoud van deze groene assen:
Verharding
We kiezen bewust zo veel mogelijk voor half-verharding (porfiersteenslag) voor onze groene assen, om verschillende redenen:
Enkel voor trajecten met een groot aandeel aan functionele verplaatsingen, kiezen we voor asfalt. Dit kan bij voorbeeld voor gedeeltes van groene assen die deel uitmaken van het bovenlokaal functioneel fietsroutenetwerk of van het fietssnelweg-netwerk, of ook in en rond dorpskernen of in stedelijk gebied.
We streven ernaar de verharding in asfalt te beperken tot maximum 50%.
Een kleine prijs voor een duurzamere keuze
Half-verharding in porfiersteenslag heeft een nadeel: bij hevige regenval kunnen er tijdelijk plassen ontstaan. Gelukkig zijn die na een paar uur weer verdwenen. Bij extreem droog weer kan het stoffig zijn. Maar zodra het weer vochtiger wordt, verdwijnt dit probleem vanzelf.
Verlichting
Volgens onze provinciale lichtvisie voorzien we standaard geen verlichting op de groene assen. Dit zou de natuur te veel verstoren.
Enkel waar veel functioneel verkeer is en waar aantoonbaar te weinig verlichting is (voor gedeeltes binnen of rond woonkernen of voor sommige gedeeltes van groene assen die deel uitmaken van het fietssnelweg-netwerk) wordt bij uitzondering verlichting voorzien.
Afvalbeleid
Standaard staan er geen vuilnisbakken langs de groene assen. We rekenen erop dat de bezoekers zelf hun afval mee naar huis nemen.
Soms vind je vuilnisbakken langs een groene as in de dorpskernen, maar dit is op initiatief van het lokaal bestuur. Zij zijn ook verantwoordelijk voor de afvalophaling.
Volgens de beheervisie van de Provincie willen we via ecologisch maaibeheer de natuurwaarde van de bermen langs de groene assen verhogen en ze ontwikkelen tot gevarieerde, bloemrijke bermen.
We doen dit door de bermen te verschralen: door niet te bemesten, gericht te maaien en het maaisel af te voeren. Hoe voedselarmer (schraler) de bodem, hoe groter de variatie aan planten en groter de biodiversiteit.
Afhankelijk van de fase van ontwikkeling, krijgt elk type berm een ander maaitijdstip. Het maaitijdstip zelf hangt ook sterk af van neerslag en temperatuur.
Waar de maaibeurt beperkt is tot één keer per jaar, zorgen we wel voor een ‘comfortstrook’ van 0,60 meter langs het pad zodat er geen hinder is voor de gebruikers.
Picknickplaatsen, mountainbike- en ruiterpaden vormen een uitzondering op deze regel. We maaien ze meermaals per jaar en laten het maaisel liggen. Deze plaatsen moeten bereikbaar zijn. Bovendien groeit er grotendeels gras en vraagt dit niet om natuurontwikkeling.
Soms ontdek je stukjes berm die niet zijn gemaaid: dat is geen vergissing of slordig werk. Vóór de maaiers beginnen, geeft onze brigade aan waar waardevolle vegetatie staat. Dat moeten de maaiers overslaan.
Ook in de buurt van poelen maaien we één keer per jaar, in september. Zo beschermen we de jonge amfibieën die in juli en augustus uit de poel komen.
Distels worden niet standaard bestreden langs de groene assen. Waar ze geen hinder veroorzaken, zijn ze een bonus voor de natuur bij voorbeeld als bron van nectar of als waardplant. We laten ze dan ook ongemoeid.
Bestrijding is niet meer verplicht voor provincies en lokale overheden (arrest Raad van State, maart 2017). Maar op sommige plaatsen, zoals op de grens met landbouwakkers, kan het aangewezen zijn om distelhaarden te bestrijden (door te maaien op gerichte tijdstippen). Daar vormt goed nabuurschap en gezond verstand de leidraad in de bestrijding.
Honden zijn welkom op de groene assen, maar ze moeten steeds aangelijnd zijn. Dit is ook zo bepaald in het provinciaal politiereglement van 1 juni 2017 (PDF) dat van kracht is op de groene assen.
Enkel in de hondenweides mogen de honden los lopen.
Je vindt hondenlosloopweides in deze provinciedomeinen:
Meer informatie vind je op de pagina Hond aan de lijn.
Op de groene assen is het provinciaal politiereglement van 1 juni 2017 (PDF) van toepassing.
De groene assen nodigen vooral uit tot zachte recreatie. De mogelijkheden zijn daarom niet minder divers: wandelen, joggen, fietsen, mountainbiken, paardrijden… veel kan, maar niet alles overal.
Enkel fietsers en wandelaars zijn toegelaten op de groene assen. Dit wordt aangeduid via het verkeersbord M2 (witte achtergrond) onder het C3-verkeersbord dat aanduidt dat gemotoriseerd verkeer niet is toegestaan.
Elektrische fietsen zijn toegelaten. Ze moeten natuurlijk rekening houden met trage gebruikers en hun snelheid aanpassen.
Bromfietsen en scooters zijn nergens toegelaten op de groene assen.
Op bepaalde stukken (bv. op de Abdijenroute in de buurt van het Ryckevelde Bos) zijn ruiters toegelaten. Dit is aangeduid met het verkeersbord M2 én het blauw onderbord 'uitgezonderd ruiters' onder het C3 verkeersbord. Ruiters mogen zich op deze plaatsen enkel stapvoets verplaatsen.
Waar de ruimte het ons toelaat, zorgen wij voor ontdubbelde paden: afzonderlijke paden voor ruiters, voor mountainbikers.
De Provincie zorgt dus voor zo comfortabel mogelijke omstandigheden voor alle gebruikers, met respect voor de natuur. Daarnaast rekenen we op het respect van de verschillende gebruikers voor elkaar.
... en speed pedelecs?
Speed pedelecs (elektrische fietsen met een maximum snelheid van 45 km/u) zijn enkel toegelaten op groene assen die het statuut van fietssnelweg hebben:
Dit wordt aangeduid met het verkeersbord M11. Op deze routes zijn speed pedelecs welkom, mits ze rekening houden met de andere weggebruikers en hun snelheid steeds aanpassen aan de omstandigheden.
Waarom?
Bijzondere veldwachters houden toezicht in de domeinen en op groene assen. Je herkent hen aan het groene uniform en hun legitimatiekaart.
De veldwachters volgen een specifieke opleiding aan de politieschool. Ze worden erkend door de gouverneur en beëdigd door de vrederechter.
De bijzondere veldwachters houden een oogje in het zeil op het terrein en spreken mensen vooral pro-actief aan om inbreuken en overlast te voorkomen.
Bij aanhoudende problemen of hardleerse bezoekers zijn ze bevoegd om inbreuken op het provinciaal politiereglement en op de bos-, natuur- en jachtwetgeving en de riviervisserijwetgeving te verbaliseren.
Voor meldingen kan je de cel handhaving provinciedomeinen tijdens de diensturen telefonisch bereiken (tel.: 050 40 71 14) of via e-mail: [email protected]
De cel handhaving is geen interventiedienst en ze verzekert geen permanentie. Voor dringende gevallen contacteer je de politiediensten.
Strooien rijmt niet met het natuurbehoud en de natuurontwikkeling die we nastreven op de groene assen: het zout is schadelijk voor flora en fauna naast het wegdek. Het is dan ook belangrijk om in ons winterplan het goede evenwicht te vinden tussen ecologie en fietscomfort.
Wat wel?
Functionele fietspaden in asfalt en beton, waar veel woon-werkverkeer en scholieren gebruik van maken, maken we sneeuwvrij na hevige sneeuwval. De drukste assen komen hierbij eerst aan de beurt.
De delen van onze groene assen in asfalt of beton, gelegen in woonkernen, kunnen worden meegenomen in het lokaal strooiplan van de gemeente om een uniform strooibeleid te hebben op niveau van de woonkern. De gemeentes voeren dit uit.
Enkel het zeer druk bereden Guldenspoorpad wordt volledig sneeuwvrij en ijzelvrij gemaakt door een aannemer.
Wat niet?
Groene assen in half-verharding worden bij vorst of sneeuw minder glad dan asfalt of beton. Op deze stukken wordt niet gestrooid of geruimd.
De Frontzate, Kezelbergroute en Trimaarzate zijn praktisch volledig in half-verharding en kennen grotendeels een recreatief gebruik. Ze vallen dan ook buiten de winter-regeling.